Hoofdcoach Robert (25) is geboren in Dordrecht. Hij is in zijn leven veel verhuisd van Oud Beijerland tot naar de Verenigde Staten. Zijn hele leven heeft hij gebasketbald op hoog niveau totdat hij moest stoppen vanwege medische problemen. Momenteel woont hij samen met zijn vriendin in Olst. Hij gaat nu twee jaar werken als hoofdcoach bij YETS in Schiedam en daarna een franchise op zetten in Arnhem.
Coach Robert heeft een hele wisselende jeugd gehad. In zijn jeugd heeft hij veel kunnen focussen op het basketballen, maar ook de nodige problemen gehad. Zijn ouders hadden vroeger heel veel ruzie en zijn uiteindelijk gescheiden. Vroeger had hij ook gedragsproblemen, hij was vrij agressief en had last van woedeproblemen. Maar over het algemeen vindt hij wel dat hij in een fijne omgeving is opgegroeid ondanks dat de thuissituatie niet altijd ideaal was. Op zijn jeugd kijkt hij terug als iets positiefs, want de dingen die hij heeft meegemaakt, hebben hem wel gebracht waar hij nu is.
Zijn basketbal carrière begon in oud Beijerland toen hij 12 jaar oud was. Hij basketbalde twee keer per week op amateurniveau en werd gevraagd voor een regioteam, wat betekende dat hij ook op zondag moest trainen. Op zijn 13de is hij naar Rotterdam Basketbal gegaan. Na een jaar met mooie groei werd hij geselecteerd voor het Nederlands team onder 15. De basketbal academie in Den Bosch vroeg Robert om daar te komen spelen en daar is hij drie jaar gebleven. Vervolgens maakt hij de overstap naar de Canarias Basketball Academic (CBA) in Gran Canari (Spanje). Eén van zijn vrienden van het Nederlands team speelde daar en is via die academie naar Amerika is gegaan. De CBA stond erom bekend om Europese basketballers naar de Verenigde Staten te begeleiden, waar Coach Robert dan ook zelf uiteindelijk naar toe is gegaan. Dit was al van jongs af aan zijn droom. Hij heeft 4,5 jaar in de VS gewoond om zijn studie psychologie af te maken, maar is na twee jaar gestopt met basketballen om medische redenen. Nu is hij bezig met de master Youth Studies aan de Universiteit van Utrecht, is hij gecertificeerd als personal trainer en als strength en conditioning coach.
Coach Robert herkent in de YETS jongeren gedrags- en woedeproblemen. Alleen wordt hier anders op gereageerd dan bij hem thuis. Zijn ouders waren er onvoorwaardelijk voor hem. Hij herkent dat jongeren het moeilijk vinden om emoties te tonen, hier had hij zelf vroeger ook last van. Door het vele verhuizen heeft hij veel basketbalclubs en middelbare scholen gezien waardoor hij steeds in een nieuwe omgeving kwam. Hierdoor wisselde zijn vriendengroep vaak en had hij alleen vrienden via basketbal.
Robert is bij YETS gekomen doordat coach Peter zijn moeder kende. Hierdoor volgde hij YETS al online en coach Peter op LinkedIn. In december 2018 kwam hij weer terug naar Nederland maar kon geen baan vinden waar hij echt zijn passie in kwijt kon. Hij is aan de slag gegaan als personal trainer, maar merkte dat dit een te grote spiegel voor zichzelf was. Want hij mocht vanwege medische redenen niet meer sporten, terwijl hij dit wel heel leuk vond. Wel vond hij zijn passie in het coachen en wist hij dat hij iets wilde betekenen voor jongeren, terwijl hij tegelijkertijd met de sport bezig wilde blijven. Robert stuurde coach Peter een berichtje en kon een paar weken later starten als hoofdcoach van een eerstejaars team bij YETS.
De eerste weken als YETS coach waren erg druk. Er waren clinics, kick-offs, hbo inspiratiedagen en contact met de jongeren. Ook heeft hij de selectie gemaakt en zijn de eerste trainingen van zijn YETS-team begonnen. Coach Robert heeft een erg goed gevoel bij zijn team en hij vindt het een leuke groep. Hij hoopt door middel van zijn basketbalervaring op hoog niveau een makkelijker rolmodel te zijn voor de jongeren. Hij stopt veel passie in de dingen die hij doet en wil graag extra meedenken over de ontwikkeling van YETS Foundation. Hij hoopt dat hij de jongeren niet alleen tijdens het traject kan bereiken maar ook daarna. Na twee jaar bij YETS Foundation gaat coach Robert een franchise opstarten van YETS in Arnhem. Wordt vervolgd!